کد مطلب:9073 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

دختري هفده ساله هستم. به نظر من بايد رفتار دختر و پسر و ارتباط آنها در جامعه عادي تلقي شود. از طرفي ديگر به پسري كه ظاهر متدين و موقري دارد، علاقهمند شدهام، چنين علاقهمندي و عشقها را جدا از مسائل ديگر ميپندارم! لطفا مرا راهنمايي بفرماييد.

خواهر گرامي! اين عقيده كه روابط بين دختر و پسر ميبايستي عادي تلقي شود، زيبنده يك دختر مسلمان كه ميبايستي الگوي زنان عالم باشد، نيست. دختر و پسر جوان از ايجاد رابطه با يكديگر چه چيز ميخواهند؟ چه كسي ميتواند پاسخي جز اين بدهد كه در كنار هم قرار گرفتن دختر و پسر چون همسايگي پنبه آتش و يا سنگ و شيشه چيز ديگري نيست. بسيار ساده نگري است كه خيال كنيم بودن دو نامحرم با يكديگر خصوصا در محيط خلوت، جي يك تعامل فرهنگي و تضارب رأي و باروري فكر چيز ديگري نيست. البته ممكن است دو جوان به بهانه ايجاد رابطه، رفتاري معقول و منطقي داشته باشند، ولي وقتي رابطههاي مستحكم و عواطب نسبت به يكديگر بيشتر شد، پرده حياو عفت به كنار ميرود و حريم اخلاق و عفاف شكسته ميشود اين مسئله چيزي است كه از تجربه به واقعيتي غير قابل انكار تبديل شده است. اگر قرار است مسلمان باشيم، مسلماني يعني حفظ و داشتن ايمان و اخلاق، مسلماني يعني برقراري ارتباط زناشويي و خرج عواطف و عشق در چهارچوب شرع و دين.

جامعهاي كه روي روابط دختر و پس حساس است، بايد تحسين شود. چون الگوي آن، تعليمات اسلامي و باورهاي معنوي است. چنين جامعهاي ميداند اگر رفتار پسر و دختر از حدّ و مرز خارج شود، ديگر كسي نميتواند در بيرن از خانه و حتي در منزل خود امنيت داشته باشد و بي بند و باري و لجام گسيختگي همه جا را فرا خواهد گرفت. در آن صورت بعيد است كسي حتي اگر به روابط باز معتقد باشد، از چنين وضعي خشنود باشد متأسفانه عشق با تمام مفاهيم زيبايي كه دارد، در دام شهوت پرستان و طالبان روابط جنس، معنايي متضاد پيدا كرده است.

اكنون جوان از عشق چيزي جز وصال به جنس مخالف و بهرهگيري جنسي نميفهمد و اسم اين را ميگذارد عشق، در حالي كه نام چنين رفتاري شهوت حيواني ميباشد كه از هنجار انساني بسيار بدور است.

عشق واقعي انسان را به خداي ميرساند و البته تشكيل زندگي و انتخاب همسري مؤمن و با اخلاق ، جزئي از عشق واقعي به شمار ميآيد، چنين عشقي حريم شكن و متجاوز نيست، بلكه در چهار چوبي قرار دارد كه به ايجاد امنيت و سلامتي در جامعه كمك ميكند.

خواهر محترم، نام علاقهاي را كه به فرد مورد نظر پيدا كردهايد، نميتوان عشق راستين گذاشت، مگر آن كه هر چه زودتر به نتيجه برسد، آن هم توسط خواستگاري و برقراري روابط شرعي. كسي منكر اين موضوع نيست كه جوانان نبايد علاقهمند به يكديگر شوند. چنين عشق هايي اگر در مراحل اوليه و بدون ايجاد رابطه غير شرعي در مسير اخلاق و ضمانتهاي زندگي مشترك اسلامي قرار گيرد، داراي ارزش ميشود و گر نه بسيار پي آمده است كه علاقههاي اين چنيني بدن تعهد و ضمانت شرعي، به راه باريك كشيده شده و وقتي شعلههاي شهوت زبانه بكشد ،عقل زايل شده و آن كسي كه صدمه جدي ميبيند، دختر است و آن كسي كه سعي ميكند خود را بي تقصير جلوه دهد و حتي به گونهاي فرار كند كه حتي نتوان رد او را گرفت، پسر است.

در آن صورت هر گونه مجازاتي هم نميتواند باعث تشفّي خاطر دختر و بازگشت آبرو شود. پس نتيجه چنين عقيده و فكري كه روابط دختر و پسر بايد عادي شود، اين است. هر چه ممكن است استثناءاتي وجد داشته باشد كه چنين روابطي در نهايت به ازدواج كشيده شود و چون مبناي آن با عشق شروع شده، زندگي زناشويي دلچسبتر خواهد بود، ولي رابطهاي كه آغازش مورد رضايت شارع مقدس نبوده و د آن ميان اخلاق مورد هجوم قرار گرفته، كمتر مجال و وقت براي بازسازياش باقي ميماند و مردي كه بدون لحاظ اصول شرعي به ايجاد ارتباط اقدام ميكند، كمتر تعهدي در ادامه زندگي نشان ميدهد.

البته اين مسائل در مورد شما گويا بر عكس است و شما بيشتر به او فكر ميكنيد و يا شايد او با رفتار به ظاهر آرامش سعي دارد شما را نسبت به خود تشنهتر كند.

فال حافظ نميتواند مبناي استخاره باشد. استخاره امري است كه بعد از لحاظ و مشورت عقل و عرف براي نجات از بن بست سفارش ميشود. آن هم توسط اهلش، نه با ديوان حافظ، بلكه با قرآن و تسبيح هر كجاي ديوان حافظ را باز كنيد، ميتوانيد به شعري بر بخوريد كه گوياي مشكلي باشد كه بتوان آن را با وضع موجود تطبيق داد؛ آن هم به خاطر قدرت و تسلط حافط و عرفان بالاي او ميباشد، ولي با توجه به تمام اين مسائل، ديوان حافظ و امثال آن فقط براي تفألهاي عرفي و اجتماعي براي سرگرمي خوب است، ولي برار يك امر شرعي چون ازدواج، اولين مسئله مشورت با عقل، سپس مشورت با عرف است و در نهايت اگر راه به جايي نرسيد و سر در گمي باقي بود ،به كتاب عزيز خدا و در نزد اهلش كه عالم و كارشناس دين است، مراجعه ميشود.

تا خودتان نخواهيد نذر و گريه و سجدههاي طولاني تأثيري در بيرون آمدن اين وضع نخواهد گذارد.

در هر حال به گفته خودتان فرد مورد نظر موقعيت براي ازدواج ندارد و شما به دليل كمي سن و عدم تجربه آمادگي نداريد، پس بهتر است به طور آرام و تدريجا از او فاصله بگيريد، اگر در اين مسئله اصرار داريد، ميتوانيد از بزرگترها كمك خواسته و به شكل غير آشكار نظر او را بخواهيد. اگر او هم شما را دوست دارد، با دخالت پدر و مادر مسئله را علني كرده تا مراسم نامزدي و عقد انجام شود.

در پايان به نظر ميرسد جهت دست يابي به نظريات كارشناسي و مشورتهاي ارزنده مسئول واحد، استاد شريعتي سبزواري ، با ايشان تماس بگيريد. تلفن تماس: 7743183 - 0251 قم.